Մարտունեցիների էսօրվա ակցիայի հետ կապված մի փոքր դիտարկում անեմ, որի մասին ահագին ժամանակ է ուզում էի բարձրաձայնել...

2020 թվականի հուլիսին ընդունվեց ՀՀ Ազգային անվտանգության ռազմավարությունը, որը կրում է «Դիմակայուն Հայաստան փոփոխվող աշխարհում» անվանումը։

Ի՞նչ է նշանակում հրաժարում պատմական հիշողությունից։ Առանց չափազանցնելու՝ իսկապես չեմ հասկանում։ Եվ երկրորդ՝ իսկապես չեմ հասկանում, թե ինչ կապ ունի խաղաղությունը պատմական հիշողությունից հրաժարվելու հետ։ Օրինակ, Գերմանիան ու Ֆրանսիան, որ հիմա խաղաղ ապրում են, չեն հիշու՞մ, թե Էլզասն ու Լոթարինգիան քանի անգամ է ձեռքից-ձեռք անցել, կամ չեն հիշու՞մ, թե ֆրանսիական կայսրն ինչպես է Սեդան ամրոցում գերեվարվել պրուսացիների կողմից։

Մյունխենահայության հետ հանդիպում կոչված ֆարսի ժամանակ Նիկոլ Անհողը սեփական դավաճանությունը, թուրքերին ծառայելը և Արցախն Ադրբեջանին նվիրելը բացատրելու համար հայտարարեց, թե իբր Արցախի ինքնորոշման հարցում միջազգաին հանրությունը մեզ մենակ է թողել:

Որքան ավելի բուժիչ է բուժաշխատողի բարի խոսքը, քան տասնյակ չոր ու մասնագիտական տերմինները՝ արտաբերված նորագույն բժիշկների նույնքան անողոք, դանակի պես կտրող շուրթերից: Հապա՝ վարչարարական, վախենալու վանող կեցվածքով երիտասարդ բուժքույրերն ու բժիշկները, դեղագործները՝.գեղեցիկ, անթերի, անհաղո՛րդ, խոժոռ դեմքներին՝ հիասթափության ու սառնության, հոգնածության հավերժական կնիքով, իսկ դու՝ պատերից անդին մի մժղուկ, մանրիկ ու ձանձրալի, որոնց «թանկ» ժամանակը այնքա՜ն «ավելորդ» խլում ես...

ՀՀ դատախազությունը նախկին բարձրաստիճան պաշտոնյաների վերաբերյալ վարույթներ է նախաձեռնում՝ նրանց հսկայական ունեցվածքի, տասնյակ անշարժ գույքի և բանկային մեծ հաշիվների ապօրինի ծագման վերաբերյալ:

Արևելյան սահմանից ժամկետային զինծառայողներն ահազանգում են, որ իրենց իջեցրել են դիրքերից և փոխարինել 25-օրյա հավաքների մասնակիցներով և մեկնաբանում, որ ամենայն հավանականությամբ հանձնելու են և իրենց իջեցնելը պայմանավորված է առավել թույլ դիմադրություն կազմակերպելու նպատակով։

Այսօր լրանում է արցախյան շարժման 36-ամյակը: 36 տարի առաջ այս օրը ԼՂԻՄ ժողովրդական պատգամավորների XX գումարման խորհրդի արտահերթ նստաշրջանը որոշում ընդունեց դիմել Ադրբեջանական ԽՍՀ և Հայկական ԽՍՀ Գերագույն խորհուրդներին խնդրանքով՝ «խորապես ըմբռնել Լեռնային Ղարաբաղի հայ բնակչության ձգտումները և լուծել ԼՂԻՄ-ը Ադրբեջանական ԽՍՀ կազմից Հայկական ԽՍՀ կազմ տեղափոխելու հարցը...

Մինչ Արցախի կորուստը հայաստանյան հանրային դաշտում «մոդայիկ» էր այս խոսույթը՝ «սրանք եկել են Արցախը տալու», Արցախը հանձնելուց հետո դաշտ նետվեց սահմանադրություն փոխելու թեման, նույն կենտրոնի տակ աշխատող մարդիկ նոր խոսույթ են բերել՝ «սահմանադրությունը փոխում են, որպեսզի ի չիք դարձնեն անկախության հռչակագիրը, փակեն Արցախի թեման և հանեն «Հայոց ցեղասպանության» հարցը:

Մի կոպեկով կարելի էր իսկական հրավառություն սարքել կոկորդում, իսկ երեք կոպեկով՝ գունավոր ու քաղցր հրավառություն։ Ամռան շոգին մի կոպեկանոցը գցում էիր ավտոմատի մեջ, ու բաժակը ֆշշոցով լցվում էր սառը, առատ գազից խռովված, թափանցիկ, զուլալ ջրով։ Դրա տեսքից արդեն շոգը նահանջում էր։